Şirketler, düzenli bir şekilde piyasa şartlarına göre çalışanlarına hangi roller için nasıl bir skalada maaş sunduklarını kontrol ediyorlar.
Nitelikli iş gücüne uygun fırsatların kısıtlı kaldığı ve yeteri kadar çoğalmadığı ülkemizde, piyasa ortalamasının belirgin miktar üzerinde maaş politikaları olan şirketler, bu durumlarının yani sundukları pastanın büyüklüğünün getirdiği rahatlıkla şirket içi performans ve terfi süreçlerindeki adaleti yani pastanın nasıl dilimlendiğini pek önemsemeyebiliyorlar. Fırsatların azlığı sebebiyle de bazı çalışanlar mutsuz olsalar da hatta yanlış dilimlenmeden haksızlığa uğradıklarını düşünseler de pastanın büyüklüğü için mevcut rollerinde devam edebiliyorlar.
Bence belirli bir eşiğin üzerinde kaldığı sürece pastanın nasıl dilimlendiği mutlu bir çalışma ortamı için her zaman daha kritik.
Doğru dilimlenmiş ama küçük bir pastayı ekipçe hep beraber büyütmek için tutkulu bir yolculuğa çıkabilirsiniz; ama yanlış dilimlenmiş bir pasta yolculuktan ziyade beklemeye dönüşüyor.
Siz ne düşünüyorsunuz? Mutlu bir çalışma hayatı için daha önemli olan pastanın büyüklüğü mü yoksa pastanın nasıl dilimlendiği mi?
Comments